پرینترها از پردازش های عملیاتی متفاوتی استفاده میکنند که چگونگی تعریف و ارسال داده ها را از کامپیوتر به پرینتر را ارزیابی کرده ، تا به صورت همان داده های ارسالی یا رابط ها عمل کنند . در این جا به سه گروه از این داده ها و تفاوت آن ها می پردازیم :
GDI : Graphics Device Interface
این نوع رابط به صورت اختصاصی توسط مایکرو سافت برای استفاده در ویندوز توسعه و تعریف شده است . در این جا فایل های گرافیکی و متن ها از طریق سیستم اپراتور به صورت نقاط پیکسلی تعریف میشوند و به وسیله ی دستگاه های خروجی مانند : مونیتورها و پرینترها بدون نیاز به تبدیل فایل ها به فرمت دیگری مثل : Postscript و یا PCL انتقال داده میشوند . هنگامی که پروسه ی چاپ یا پرینت از طریق GDI صورت میگیرد ، اکثریت پردازش ها توسط سیستم عملیاتی صورت میگیرد .
( زبان فرمان چاپگر ) PCL : Printer Command Language
این نوع فرمان تعریف زبان به صورت اختصاصی توسط HP ( اچ پی ) توسعه یافت . این نوع تعریف فرصتی را برای دستگاه پرینتر فراهم می آورد تا مقداری از داده ها را در پروسه ی عملیاتی تقسیم و واگذار کند ، بنابراین سیستم عملیاتی را برای کارهای دیگر آزاد میسازد . استفاده از PCL کنترل و تداوم بهتری را جهت انجام سیستم های عملیاتی ، دستگاه های پرینتر و عملیات چاپ در مقایسه با پرینت گرفتن از طریق GDI به ارمغان می آورد . با این حال ، دارای امکانات کمتری نسبت به Postscript میباشد .
PS : Postscript
این نوع تعریف فرمان زبان به صورت اختصاصی توسط سیستم های پردازش ( Adobe ) توسعه یافته است . از Postscript میتوان در مقیاس گسترده ای از رایانه ها و پرینترها استفاده نمود و فرمت غالب مورد استفاده در کاربری دسک تاپ ( Desktop ) محسوب میشود . اسنادی که در غالب Postscript تعریف میشوند می توانند حداکثر استفاده را از وضوح تصویر در هر چاپگر Postscript را داشته باشند ، زیرا صفحه ی مربوطه ای که باید پرینت شود را به صورت اشکال بدوی تعریف میکند که توسط کنترلر پرینتر صورت میگیرد .
از Postscript به طور معمول برای به اشتراک گذاشتن اسناد بر روی اینترنت به دلیل توانایی و کارایی بالای آن برروی بسیاری از پلتفرم ها و پرینترها استفاده میشود. اگر فایل موجود برای پرینت دارای فرمت EPS باشد، تنها با استفاده از پرینتر Postscript میتوان به صورت درست آن را رندر نمود .
